Twee zoektochten naar eitjes van de Sleedoornpage
Op 15 december was de eerste zoektocht naar eitjes van de Sleedoornpage in Zuidwolde. Elf personen, waaronder twee van de Vlinderstichting –Sicco en Menno- hebben een dag gezocht. Ik deed voor de eerste keer mee. Het was erg fijn dat Joop Verburg in de dagen voor de telling al een eitje had gevonden. Nadat iedereen dit eitje had bekeken en de ogen op de kleur en het minuscule formaat had afgesteld kon de zoektocht beginnen. In het eerste stuk langs de vlindertuin werden 6 eitjes gevonden. Ik begreep van de meer ervaren tellers dat in voorgaande jaren de aantallen hier gemiddeld hoger lagen. Leuk was dat Stefan Pronk meedeed. Als kersverse voorzitter van de Vlinderwerkgroep Drenthe moest hij dit toch een keer gedaan hebben. De opdracht die hij kreeg om minstens één eitje te vinden volbracht hij met verve: hij vond er twee! Tussen de middag werden we warm onthaald bij Wilma Huiskes die weer allerlei heerlijks had gebakken. Na de pitstop is er gezocht langs de Ommerweg en Slagendijk. Hier vond ik eindelijk zelf ook een eitje! Opvallend was dat we op de terugweg, midden door het centrum van Zuidwolde, nog even keken naar een plekje met Sleedoorns en daar prompt toch nog een eitje vonden. De resultaten waren niet heel bevredigend, want in totaal vonden we slechts 15 eitjes. Aan de andere kant was het wel zo dat de aantallen ook niet zo hoog waren omdat er dit jaar maar 1 exemplaar van de Sleedoornpage is gezien. De droge zomer heeft de Sleedoornpage mogelijk parten gespeeld. De heren van de Vlinderstichting gaven als advies om de struwelen Sleedoorn weer eens een onderhoudsbeurt te geven door ze gefaseerd af te zetten. Zodoende komt er weer meer jong hout: de plek waar het vrouwtje het liefst eitjes afzet.
Op de regenachtige dag van 12 januari 2019 ging de zoektocht naar eitjes gewoon door. Er waren maar 4 deelnemers: Menno van de Vlinderstichting en verder Esther, Theo en Joop, maar het werd een gedenkwaardige dag. Omdat we de vorige keer midden in het dorp bij de Vennen 1 eitje hadden gevonden was het plan opgevat om meer in het dorp te kijken. ’s Morgens zijn we bij de Marsen, Wethouder Klunderstraat en daarna richting de school Het Groene Hart wezen zoeken. We waren blij dat we bij de Wethouder Klunderstraat 2 eitjes vonden en later vlak bij de school Het Groene Hart ook nog een eitje. Inmiddels was het 12.00 uur geworden en het weer werd er niet beter op. De afspraak was om tussen de middag even brood te eten bij Jan en Wilma Huiskes, maar Wilma stond klaar met een schaal pannenkoekenbeslag en we hebben heerlijk pannenkoeken bij haar gegeten. Wat een gastvrijheid en gezelligheid! Theo en Esther gingen naar huis. Maar daarna – het werd wat droger – namen Menno en Joop het besluit om in de wijk Middelveen verder te zoeken. Dat werd een succes, want het doorzoeken van de Sleedoorns in twee straten leverde bijna 30 eitjes op. Overal waar in de bermen wat Sleedoorn stond, vonden we ook eitjes. Bij elkaar hebben we dit jaar dus bijna 50 eitjes gevonden. Wanneer je dan bedenkt dat we die zowel in Noord-Zuidwolde als in Zuid-Zuidwolde hebben gevonden, ontstaat het beeld dat heel Zuidwolde echt een Sleedoornpagedorp is. En dat bij een vlinder die zo zeldzaam is en maar op een beperkt aantal plaatsen in zuidelijker provincies voorkomt.
Ernstjan Penninkhof